Tonio | |
---|---|
Płeć | Mężczyzna |
Wiek | 27 (e-capsule) |
Wzrost | 183 cm (e-capsule) |
Waga | 73 kg (e-capsule) |
Data wydania | 14 lipca 2010 7 września 2011 (Tajwan) |
Dystrybutor | Zero-G Ltd. |
Dawca głosu | Niewydany |
Ilustrator | Alija (Oryginał\2010) Akru (tajwański\2011) |
Numer seryjny | ZGV6 |
Przynależność | YAMAHA |
Tonio to Vocaloid drugiej generacji, wyprodukowany przez firmę Zero-G. Na rynek wyszedł 14 lipca 2010 roku, a jego tajwańska wersja 7 września 2011 roku. Śpiewa w języku angielskim.
Ma 27 lat, mierzy 183 cm i waży 73 kg (w tajwańskiej wersji). Jego atrybut to martini. Jest przeznaczony do śpiewania operowego. Według fanów, jest nazywany przez SONiKĘ "wujcio-Tonio".
Cechy głosu jakie zauważono[]
- Tonio preferuje niższe oktawy. Jednak pomimo skoncentrowania się na wokalu od barytonu do tenora, jest w stanie iść znacznie wyżej bez ucierpienia na tym tak bardzo, jak inne męskie Vocaloidy.
- Niektóre nuty mogą być również stłumione, więc najlepiej zwracać uwagę na jego fonetykę, gdy się go używa.
- Tonio brzmi bardziej robotycznie i jest mniej naturalny niż Prima, jeśli nie jest dostrojony poprawnie.
- Chociaż ma wiele wad i problemów, jego głos można uznać za jeden z najbardziej realistycznych wokali w VOCALOID2.
- Nie trzeba wiele wysiłku, aby dobrze połączyć go z innymi angielskimi V2, ponieważ jego głos nie jest zbyt dominujący.
- Zwykle nie brzmi zbyt dobrze z wyższym młodocianym wokalem, takim jak SONiKA, i lepiej współpracuje z dojrzałymi, takimi jak Prima, BIG AL lub Sweet ANN.
- Jego wokal może mieć nieco lepszą zdolność przekształcania się niż Prima i może nieco odejść od stylu operowego.
- W przeciwieństwie do Primy nie ma próbek oddechu.
- Tom Flint, recenzent z Sound on sound, przyznał Tonio tylko trzy z pięciu gwiazdek, mniej niż w recenzji SONiKI z marca 2010 r. (cztery z pięciu gwiazdek).
Cytuje operę jako „brzmiącą dziwnie, gdy jest zabarwiona efektem elektronicznym”. Flint uznał, że być może opera nie była najlepszym wyborem dla Vocaloidów.
Reakcje[]
Nie zyskał takiego rozgłosu jak Prima, na dodatek jego wydanie nastąpiło w niezręcznym momencie, gdy skupiono się na nowych japońskich Vocaloidach (takich jak Lily).
Jak na ironię, gdyby wyszedł, kiedy został po raz pierwszy zapowiedziany (na początku 2010), nie miałby konkurencji z żadnym innym Vocaloidem, prawdopodobnie otrzymując więcej uwagi.
W odniesieniu do innych angielskich wokali zauważono, że BIG AL został znacznie bardziej doceniony, ponieważ miał więcej „osobowości” w stosunku do swojego wokalu, mimo że Tonio miał „piękny” głos.
Jeśli chodzi o zachód, wielu fanów VOCALOID walczy o to, by był bardziej doceniony w porównaniu z Primą ze względu na jego głębszy wokal, ten problem dotknął też Big Al'a, dlatego bardziej spodobał się profesjonalnym użytkownikom EDM.
Zarówno w zachodnim, jak i japońskim fandomie jest jednym z najmniej używanych zdolnych do angielskiego Vocaloidów na Nico Nico Douga i YouTube. Jest ogólnie oceniany jako najmniej popularny bank głosu VOCALOID2.
Demo[]
Demonstracje |
---|
Una Furtiva Lagrima | YouTube Zero-G |
Donna e Mobile | YouTube Zero-G |
Deh Vieni Alla Finestra | YouTube Zero-G |
Cinque Dieci (Tonio/Prima) | YouTube Zero-G |
Tu vuo fa l' americano (Tonio/Big Al) | YouTube |
Fly me to the Moon | YouTube |
Spanish Songs Medley | YouTube |
Demonstracje od E-Capsule []
Demonstracje |
---|
Treasure (short ver) | YouTube |
Treasure | YouTube |
Piosenki[]
Kolejność jest alfabetyczna.
- Chanson d'automne: Paroles de Paul Verlaine (razem z Kamui Gakupo)
- Earth Map Editor
- Eighty Degree Halloween! (razem z Big Al'em)
- Human
- Once Before The Fall
- Our Luv (razem z SONiKĄ)
- Please Excuse Me (razem z Big Al'em i Megurine Luką)
- Snow-White and Black-Ashes (razem z LOLĄ)
- Solowing